Άνοια
Ο ρόλος της νοητικής ενδυνάμωσης
Από τη Γεωργία Τριανταφύλλου
Σύμβουλο Ψυχικής Υγείας – Ψυχοθεραπεύτρια
Με τον ορισμό άνοια, περιγράφονται τα συμπτώματα τα οποία παρατηρούνται από μια μεγάλη ομάδα ασθενειών. Τα συμπτώματα αυτά είναι χαρακτηριστικά, αφού δημιουργούν σταδιακή παρακμή στην ανθρώπινη λειτουργία. Ο όρος αυτός όμως δε παύει να είναι και ένας γενικός όρος και χρησιμοποιείται για να αποδώσει (Paterson, Pond, 2009) και την απώλεια μνήμης, της διανοητικότητας, της λογικής κοινωνικότητας και των λοιπών φυσιολογικών συναισθηματικών αντιδράσεων των ατόμων.
Στην εποχή που ζούμε, τα περισσότερα άτομα τα οποία υποφέρουν από άνοια είναι σε προχωρημένη ηλικία. Είναι σημαντικό όμως το γεγονός ότι τα ηλικιωμένα άτομα δεν είναι υποχρεωτικό να έχουν άνοια, ανεξάρτητα από την ηλικία τους. Συνήθως παρατηρείται σε άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών. Είναι όμως δυνατό να υπάρχουν και κάποιοι σε ηλικία 40-45 ετών και να πάσχουν από άνοια. Οι μορφές άνοιας είναι πολλές και διαφορετικές (Boustani, Sachs, Callahan, 2007).
Ο όρος της άνοιας που έχει επικρατήσει, είναι εκείνος σύμφωνα με τον οποίο, άνοια είναι η ασθένεια η οποία προκαλεί έκπτωση της μνήμης και η οποία προκύπτει από το ιατρικό ιστορικό του ασθενή ή και τη κλινική εξέταση. Επίσης, προκύπτει και από κάποιες νευροψυχολογικές δοκιμασίες. Τις περισσότερες περιπτώσεις τα συμπτώματα και η διάρκεια αυτών διαρκούν περισσότερο από έξι μήνες. Οι διαταραχές αυτές είναι ικανές να επηρεάσουν τις δραστηριότητες των ασθενών οι οποίες είναι καθημερινές, αλλά ακόμα και τις κοινωνικές τους σχέσεις (Bridges-Webb et al, 2007). Σύμφωνα με τις γνωστικές ικανότητες του κάθε ασθενή, οργανώνονται και οι αντίστοιχες συνεδρίες. Τα αποτελέσματα αυτά μέσα από τη γνωστική άσκηση και την επαγρύπνηση, θεωρούνται θετικά, τόσο σε ασθενείς όσο και σε άτομα τρίτης ηλικίας. Ειδικότερα, τα άτομα τρίτης ηλικίας τα οποία συμμετέχουν σε αυτά τα προγράμματα, μπορεί να μην εμφανίσουν και καθόλου άνοια.
Στο πλαίσιο των μη φαρμακευτικών αγωγών της νόσου Αλστχάϊμερ, εντάσσονται σχετικά οι ασκήσεις νοητικής ενδυνάμωσης και σκοπός τους είναι η βελτίωση ή/και διατήρηση των γνωστικών λειτουργιών αυτών των ατόμων με άνοια (Bridges-Webb et al, 2007). Τα άτομα τα οποία βρίσκονται σε ήπιο ή/και σε μέτριο στάδιο της νόσου, μπορούν να πάρουν μέρος σε αυτά τα προγράμματα (Boustani, Sachs, Callahan, 2007).
Στόχος της Νοητικής Ενδυνάμωσης είναι η ενίσχυση των γνωστικών λειτουργιών του ασθενούς που παραμένουν ακόμα σε ικανοποιητικό επίπεδο, σταθεροποιώντας την νοητική κατάσταση του ίσως και μειώνοντας την οποιαδήποτε πιθανή μελλοντική νοητική έκπτωση. Το πρόγραμμα απευθύνεται και εφαρμόζεται με επιτυχία σε ασθενείς με ήπια ή μέτρια βαρύτητας νόσο, διότι διατηρούν αρκετά γνωστικά αποθέματα, και γίνεται στα πλαίσια ατομικών συνεδριών ή σε ομάδες ασθενών που βρίσκονται στο ίδιο περίπου νοητικό επίπεδο.
Τα πλεονεκτήματα της νοητικής ενδυνάμωσης είναι:
- 1)Ο ασθενής αποφασίζει συνειδητά να συμμετέχει ενεργά σε δραστηριότητες και ασκήσεις για να βοηθήσει τον εαυτό του
- 2)Δεν εναποθέτει όλες του τις ελπίδες στη φαρμακευτική αγωγή και δεν αδρανοποιείται
- 3)Ενισχύεται η αυτοπεποίθηση του όταν καταλαβαίνει ότι ανταποκρίνεται σωστά στις ανάγκες του προγράμματος.
- 4)Αλλάζει η ψυχολογική και συναισθηματική του κατάσταση καθώς νιώθει ακόμα ενεργός, αναλαμβάνει νέους ρόλους και ευθύνες.
| < Προηγούμενο | Επόμενο > |
|---|